چالش‌های مناسب‌سازی فضاهای پیاده شهری (مطالعه موردی: محور پیاده خیابان ولیعصر)

مقدمه و هدف پژوهش: در چند دهه اخیر با بروز مسائل اجتماعی، زیست محیطی و ترافیکی در شهرها از یک سوی و افزایش نیازهای فرهنگی و فراغتی شهروندان از سوی دیگر احیاء فضاهای پیاده برای گسترش نظام حرکت پیاده در قالب طرح‌های بهسازی و مناسب‌سازی محورهای پیاده از وجهی نو مورد توجه نهاد مدیریت شهری قرار گرفته است. این مقاله در راستای بازشناسی و تاکید بر اهمیت و نقش معابر پیاده چالش‌ها و مسائل طرح‌های مناسب‌سازی قبل از اجرا، هنگام اجرا و پس از اجرا را در پاره محور خیابان ولیعصر از چهارراه ولیعصر تا چهارراه طالقانی شناسایی و تحلیل می‌نماید. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر، توصیفی همبستگی از نوع کاربردی و ابزار پژوهش در مطالعه نمونه پرسشنامه محقق ساخته است که بر اساس روش نمونه گیری از جوامع نامحدود میان 200 نفر از کارشناسان، ساکنان و کسبه محدوده محور توزیع شده است یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که فقدان مدیریت واحد، مستقل و متمرکز، ابهام و تردید مدیران شهری نسبت به ضرورت و اهمیت مناسب‌سازی و نارسایی نظام اطلاع رسانی به موقع به ساکنان و کاربران یا بی توجهی به مشارکت محلی مهم‌ترین چالش‌های فرا روی پروژه‌های مناسب‌سازی قبل از اجرا است. مشکلات ناشی از فعالیت روزمره به ویژه تردد عابران توأم با توقف‌های متعدد در اجرا و نبود ستاد یا متولی مراقبت و نگهداری به ترتیب مهم‌ترین مؤلفه‌های چالش‌زا در زمان اجرا و پس از آن می‌باشند.